Η ιστορία του EPS (διογκωμένης πολυστερίνης)

Η ιστορία ξεκινά το 1839 από τον Eduard Simon, φαρμακοποιό από το Βερολίνο.

Από το δέντρο Liquidambar styraciflua, αποστάζει μια λιπαρή ουσία, ένα μονομερές που ονόμασε στυρόλιο.

Μερικές μέρες αργότερα παρατήρησε ότι το στυρόλιο είχε αυξηθεί σε όγκο (πιθανόν λόγο οξειδώσεως) σε μορφή

ζελέ και το ονόμασε οξείδιο του στυρολίου.

Περίπου 80 χρόνια αργότερα διαπιστώθηκε ότι η θέρμανση της στυρόλης ξεκινά μια αλυσιδωτή αντίδραση

που παράγει μακρομόρια, ακολουθώντας τη διατριβή του Γερμανού χημικού Hermann Staudinger (1881-1965).

Αυτό τελικά οδήγησε στην ουσία που έλαβε το σημερινό της όνομα, το πολυστυρένιο.

Το 1954, η εταιρεία Koppers στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβανίας ανέπτυξε αφρώδες πολυστυρένιο (EPS)

υπό την εμπορική ονομασία Dylite.

Στην Ελλάδα, το διογκωμένο πολυστυρένιο (διογκωμένη πολυστερίνη), ήρθε στα τέλη της δεκαετίας του ‘50

από την εταιρία ΦΕΛΙΖΟΛ Α.Ε. η οποία σταμάτησε τη λειτουργία της το 1987.

Για το λόγο αυτό καθιερώθηκε στην αγορά η ονομασία ΦΕΛΙΖΟΛ για την διογκωμένη πολυστερίνη.